Terugkomst in Nederland
Door: Sjannie
10 April 2014 | Nederland, Veldhoven
Beste mensen thuis,
Vandaag staat helemaal in het teken van de terugreis. Over het algemeen jammer dat de reis erop zit, maar velen zijn stiekem toch wel blij om weer naar huis te gaan. Vanochtend was er de mogelijkheid om uit te slapen, maar met mij waren er toch veel vroege vogels. Het inpakken van de koffers had de nodige voeten in de aarde. Niet zo vreemd met alle spullen die we op de heenweg nog niet hadden. Kei mooi die grote groepsfoto, maar wat een creativiteit is er voor nodig om die ongekreukeld thuis te krijgen. Nog even afwachten of het gelukt is.
Toen hadden we wat vrije uurtjes. Een aantal mensen zijn naar Jaffo gelopen om daar (kunst) te kijken. Dat was zo te horen nog een hele wandeling. Wij zijn met een groepje op het strand bij de Middellandse Zee lekker wezen uitwaaien. Helaas waren er iets minder winkeltjes als we hadden gehoopt. Op een terrasje zitten bevalt ook prima. Er kwam zelfs nog iemand een collega tegen. Dat was een aparte ervaring.
Terug in het hotel hebben we op een creatieve wijze afscheid genomen van 2 goede reisgenoten. Voor buschauffeur Ihad hadden we een zelfgeschreven gedicht, half in het Engels half in het Hebreeuws. Voor onze gids Wil hadden we op het Israelisch volkslied een andere tekst gemaakt en die gezongen. Ihad en Wil nogmaals dank je wel. To da raba?
Vanaf dat moment hebben we vooral via het glas geleefd. Eerst de bus in op weg naar het vliegveld. Nog een laatste blik van Israel door het raam. Og een laatste keer zwaaien naar Ihad.
Op het vliegveld alle controle’s door. Paspoort controle liep ook via het raam. Tussendoor nog even afscheid nemen van Wil. Toen het vliegtuig in. Daar konden we en kunnen we veel door het raam kijken. Voor sommige zelfs een uur langer dan verwacht. Straks weer een paspoortcontrole door het glas en dan hup de bus in. Kunnen we weer door het raam kijken. Zo zal ook vanuit de bus via het glas het eerste contact met de thuisblijvers plaatsvinden. Voor de liefhebbers nog iets nadrinken in de H. Jozefkerk. Om vast de eerste indrukken met onze welkomheters te delen en afscheid te nemen van elkaar. Natuurlijk kan een hartelijk en welgemeend dank je wel voor alle goede zorgen van Myriam en Janny niet ontbreken. Dan gaan we definitief naar huis, waarbij we nog een laatste keer door de ramen van de auto kijken.
Alle ervaringen, indrukken, emoties, mooie vertellingen, prachtige aangezichten zullen we voor altijd met ons meedragen.
Omringd door het zilveren randje dat we alles met elkaar konden beleven en delen. Wetende dat deze altijd zal blijven bestaan.
Dank jullie wel dat ik dit zo mocht meemaken.
Dank je wel aan de thuisblijvers voor jullie leuke en enthousiaste reacties. Zij zorgden iedere avond voor extra stimulatie om ook met jullie alles te delen.
En stiekem ook dank je wel aan Marieke, want zonder jou was dit niet mogelijk geweest. Nu nog even landen en dan …
Tot ziens en tot straks in Veldhoven.
Groetjes Sjannie.
Vandaag staat helemaal in het teken van de terugreis. Over het algemeen jammer dat de reis erop zit, maar velen zijn stiekem toch wel blij om weer naar huis te gaan. Vanochtend was er de mogelijkheid om uit te slapen, maar met mij waren er toch veel vroege vogels. Het inpakken van de koffers had de nodige voeten in de aarde. Niet zo vreemd met alle spullen die we op de heenweg nog niet hadden. Kei mooi die grote groepsfoto, maar wat een creativiteit is er voor nodig om die ongekreukeld thuis te krijgen. Nog even afwachten of het gelukt is.
Toen hadden we wat vrije uurtjes. Een aantal mensen zijn naar Jaffo gelopen om daar (kunst) te kijken. Dat was zo te horen nog een hele wandeling. Wij zijn met een groepje op het strand bij de Middellandse Zee lekker wezen uitwaaien. Helaas waren er iets minder winkeltjes als we hadden gehoopt. Op een terrasje zitten bevalt ook prima. Er kwam zelfs nog iemand een collega tegen. Dat was een aparte ervaring.
Terug in het hotel hebben we op een creatieve wijze afscheid genomen van 2 goede reisgenoten. Voor buschauffeur Ihad hadden we een zelfgeschreven gedicht, half in het Engels half in het Hebreeuws. Voor onze gids Wil hadden we op het Israelisch volkslied een andere tekst gemaakt en die gezongen. Ihad en Wil nogmaals dank je wel. To da raba?
Vanaf dat moment hebben we vooral via het glas geleefd. Eerst de bus in op weg naar het vliegveld. Nog een laatste blik van Israel door het raam. Og een laatste keer zwaaien naar Ihad.
Op het vliegveld alle controle’s door. Paspoort controle liep ook via het raam. Tussendoor nog even afscheid nemen van Wil. Toen het vliegtuig in. Daar konden we en kunnen we veel door het raam kijken. Voor sommige zelfs een uur langer dan verwacht. Straks weer een paspoortcontrole door het glas en dan hup de bus in. Kunnen we weer door het raam kijken. Zo zal ook vanuit de bus via het glas het eerste contact met de thuisblijvers plaatsvinden. Voor de liefhebbers nog iets nadrinken in de H. Jozefkerk. Om vast de eerste indrukken met onze welkomheters te delen en afscheid te nemen van elkaar. Natuurlijk kan een hartelijk en welgemeend dank je wel voor alle goede zorgen van Myriam en Janny niet ontbreken. Dan gaan we definitief naar huis, waarbij we nog een laatste keer door de ramen van de auto kijken.
Alle ervaringen, indrukken, emoties, mooie vertellingen, prachtige aangezichten zullen we voor altijd met ons meedragen.
Omringd door het zilveren randje dat we alles met elkaar konden beleven en delen. Wetende dat deze altijd zal blijven bestaan.
Dank jullie wel dat ik dit zo mocht meemaken.
Dank je wel aan de thuisblijvers voor jullie leuke en enthousiaste reacties. Zij zorgden iedere avond voor extra stimulatie om ook met jullie alles te delen.
En stiekem ook dank je wel aan Marieke, want zonder jou was dit niet mogelijk geweest. Nu nog even landen en dan …
Tot ziens en tot straks in Veldhoven.
Groetjes Sjannie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
