3 april, een vrije dag of toch niet helemaal??

Niet helemaal vrije dag, want we zouden op as zaterdag naar de Bar Mitswa en het Tempelplein gaan, maar dat ging niet want dan was erg geen Bar Mitswa.
Met de hele groep op pad, lopend. via de Damascuspoort naar binnen en via de Arabische wijk naar de controle post om door te mogen naar de Westelijke muur en dan zag je de Klaagmuur, of Vraagmuur zoals onze gids iedere keer zegt.
Myriam gaf uitleg en toen moesten de mannen en de vrouwen naar ieder van hun kant van de Klaagmuur. Ik vond de Klaagmuur indrukwekkend en bijzonder om te zien, maar of het helemaal mijn ding is, dat weet ik niet. Maar ik heb respect voor de mensen die het zo wel kunnen doen.
Als je als vrouw wat wilde zien van de Bar Mitswa, dan moet op je op een stoeltje klimmen en over de wand kijken om het te volgen. Jongens van 12 jaar en een maand, mogen dan voorhet eerst uit de Thora lezen. Ze krijgen een blauw met wit kleed om en de gebedsriemen om de armen en op hoofd krijgen ze een band, waar op een soort doosje waarin stukken tekst zitten uit Numeri en Deuteronomium. het is een vrolijk geheel, zingen en klappen.
Vlakbij de rij om naar het tempelplein te gaan kwamen we families tegen, degene die Bar Mitswa ondergaat onder een balakijn, de rest van de familie vrolijk zingend en dansend en muziek maken. Er werd zelfs nog op de ramshoorn geblazen.
Ik verbaasde me erover hoe groot het Tempelplein was. Je zag vele groepen mensen bij elkaar zitten om te bidden,mannen en vrouwen wel apart.
We wilden graag de gouden Koepel van dichterbij bekijken, maar helaas begonnen ze het Tempelplein leeg te vegen want de moslims moesten bidden. Het voelde heel raar dat je er afgejaagd werd.
Met kleine groepjes gingen we shoppen, een van ons zag iets leuks en dat wilden de verkoper verkopen natuurlijk. De man was erg intimiderend en degene van ons voelde zich er ongelukkig onder. Het voelde niet goed, maar hij bleef aan houden. We zijn er voor elkaar dus ook op de momenten dat iemand er niet uit komt. Een van ons was een pingelaarster en die heeft het woord gedaan. De verkoper wilde natuurlijk verkopen en zij moest een prijs opgeven en wij zijn de winkel uit gegaan en de verkoper bleef achter ons aan lopen en roepen en boos worden, toen hij echt begreep dat hij niets kon verkopen droop hij boos af.
We waren wel een hele ervaring rijker. Achteraf konden we er om lachen.
Ergens anders is ze er wel voor geslaagd en onze pingelaarster kreeg er nog wat af en de koper was er blij mee.
We hebben ook een kerk bezocht waar we een kaarsje konden op steken, want dat heb ik nog maar weinig gedaan. en op de terugweg vlakbij het hotel hebben we nog een Cathedral bezocht. Mooie dingen gezien, zoals de mooie kussentjes die op de stoelen lagen met veel verschillende afbeeldingen. Er kwam nog iemand kletsen met ons en antwoord op de vragen te geven die we hadden.
We hebben shoppen en cultuur gedaan en kijken terug op een mooie dag.
Rianne en Marieke