2-4-2014
Door: Wil
02 April 2014 | Nederland, Veldhoven
Beste Lezers van de blog.
Vandaag 2 april is ook weer een zeer goede en mooie dag met bezoeken aan de David stad, met het ondergrondse water systeem, en mede ook een bezoek aan het Israël museum met de Dode Zee rollen en de geschriften van Elia. Maar echt onvergetelijk en zeer indrukwekkend was het bezoek aan Yad Vashem, het Holocaust museum. Indrukwekkend is de architectuur van het gebouwencomplex en de gronden erom heen. Uziel Spiegel is de verpersoonlijking geworden van het kindermonument. Kaarsen weerkaatst in een spiegelplafond beelden de 1,5 miljoen kinderen uit die zijn omgebracht. In een brief van Josje Mollema staat dat zij nooit meer naar de sterren hemel kan kijken zonder hieraan te denken.
Iedere officiële staatbezoeker aan Israël wordt verplicht een bezoek te brengen aan Yad Vashem. Als jullie echt willen weten wat hier te zien is, en jullie hebben de kans en de mogelijkheden, is een reis met Myriam en Erik zeker een aanrader.
Mijn emoties en woorden schieten te kort om duidelijk samen te vatten wat ik nu werkelijk zie na 2 dagen Jeruzalem. Voor mij zelf heb ik het beeld gemaakt van een concertzaal die vol zit met publiek en het orkest zit al op het podium. Iedereen in de zaal zit wat af te wachten en praat met zijn buurman, kortom het is best gezellig.
Het orkest zit te stemmen, De houtblazers, koperblazers, snaarinstrumenten en de slag instrumenten.
Al deze groepen roepen om een beetje aandacht en overstemmen elkaar. De losse stukjes zijn best mooi, maar niemand hoort de samenhang. Pas als de dirigent verschijnt en hij iedereen gaat laten samen spelen zal er een mooi stuk kunnen komen. Pas dan zal het publiek de schoonheid horen en ervaren van elk instrument. Ieder orkest lid heeft dan nog wel zijn eigen inbreng en klankkleur. En ook elk lid van het orkest zal met plezier zijn werk kunnen doen. De zaal zal dan pas de emotie ervaren die het muziekstuk teweeg kan brengen.
Ik denk dus dat het nog even wachten is op de dirigent!
Als groep hebben we wel al een dirigent, zij is het die alles weet van tellen afstemmen en bij elkaar houden. Ze is niet de eerste viool die de baas is, maar de vrouw die altijd precies op het juiste moment mensen weet mee te krijgen. Die weet wat het is om met kleine aanwijzingen of correcties het beste uit anderen te halen. Zeker niet onzichtbaar wel onopgemerkt aardig en attent. Bedankt Janny, en dit alles zonder anderen te kort te doen natuurlijk.
Wil
Vandaag 2 april is ook weer een zeer goede en mooie dag met bezoeken aan de David stad, met het ondergrondse water systeem, en mede ook een bezoek aan het Israël museum met de Dode Zee rollen en de geschriften van Elia. Maar echt onvergetelijk en zeer indrukwekkend was het bezoek aan Yad Vashem, het Holocaust museum. Indrukwekkend is de architectuur van het gebouwencomplex en de gronden erom heen. Uziel Spiegel is de verpersoonlijking geworden van het kindermonument. Kaarsen weerkaatst in een spiegelplafond beelden de 1,5 miljoen kinderen uit die zijn omgebracht. In een brief van Josje Mollema staat dat zij nooit meer naar de sterren hemel kan kijken zonder hieraan te denken.
Iedere officiële staatbezoeker aan Israël wordt verplicht een bezoek te brengen aan Yad Vashem. Als jullie echt willen weten wat hier te zien is, en jullie hebben de kans en de mogelijkheden, is een reis met Myriam en Erik zeker een aanrader.
Mijn emoties en woorden schieten te kort om duidelijk samen te vatten wat ik nu werkelijk zie na 2 dagen Jeruzalem. Voor mij zelf heb ik het beeld gemaakt van een concertzaal die vol zit met publiek en het orkest zit al op het podium. Iedereen in de zaal zit wat af te wachten en praat met zijn buurman, kortom het is best gezellig.
Het orkest zit te stemmen, De houtblazers, koperblazers, snaarinstrumenten en de slag instrumenten.
Al deze groepen roepen om een beetje aandacht en overstemmen elkaar. De losse stukjes zijn best mooi, maar niemand hoort de samenhang. Pas als de dirigent verschijnt en hij iedereen gaat laten samen spelen zal er een mooi stuk kunnen komen. Pas dan zal het publiek de schoonheid horen en ervaren van elk instrument. Ieder orkest lid heeft dan nog wel zijn eigen inbreng en klankkleur. En ook elk lid van het orkest zal met plezier zijn werk kunnen doen. De zaal zal dan pas de emotie ervaren die het muziekstuk teweeg kan brengen.
Ik denk dus dat het nog even wachten is op de dirigent!
Als groep hebben we wel al een dirigent, zij is het die alles weet van tellen afstemmen en bij elkaar houden. Ze is niet de eerste viool die de baas is, maar de vrouw die altijd precies op het juiste moment mensen weet mee te krijgen. Die weet wat het is om met kleine aanwijzingen of correcties het beste uit anderen te halen. Zeker niet onzichtbaar wel onopgemerkt aardig en attent. Bedankt Janny, en dit alles zonder anderen te kort te doen natuurlijk.
Wil
-
02 April 2014 - 18:43
Ida:
hallo allemaal,
de foto's zijn erg mooi, het blauw in het grond (dal)
dat maak de verslagen compleet.
groetjes Ida -
02 April 2014 - 21:42
Ronny Schalken:
Wil,
Wat prachtig geschreven!
En wat een emotioneel verhaal, van al die kinderen!
Dit kan en mag toch nooit meer gebeuren!?
En Janny wat een prachtig mens, en wat een super compliment!!!
Heerlijk om jullie verhalen te mogen lezen!
Ik wens jullie allen nog een zeer fijne voortzetting van deze indrukwekkende reis!
Vriendelijke groet,
Ronny Schalken -
02 April 2014 - 23:12
Henk & Ellen:
Hallo beste Israëltochtgenoten,
Vertel ons wat zeg; het is vanuit Veldhoven helemaal niet moeilijk om met jullie mee te genieten met twee van zulke kanjers als Reisleidsters elk heel verschillende maar elkaar fijlloos aanvoelend!
Myrjam & Janny bedankt!
Henk & Ellen -
03 April 2014 - 12:26
Marga:
Beste reisgenoten,
Eventjes sta ik weer met mijn gedachten op de plaatsen waar jullie hebben gestaan.
Foto's, momenten en gedachtes komen wederom naar boven.
Om even stil van te worden,
Blijft indrukwekkend en zeker nog eens voor herhaling vatbaar in de toekomst :-)
Liefs,
Marga
-
04 April 2014 - 13:29
Huub En Nellie:
Als ik begin te lezen raak ik zo geemotioneerd van jullie verhalen dat ik gekluisterd blijf aan mijn computer. De in november 2011 strak gespannen gevoelige snaren worden weer geraakt. Dank je wel dat jullie zoveel mooie ervaringen met ons willen delen. De bezieling van Myriam is ook op jullie overgeslagen. Ik wist overigens niet dat Janny dirigeren kon! Een gouden duo. Ik hoorde van Gemeenteleden van de Immanuelkerk dat zij het prachtig vinden dat er van hun ook mensen meegegaan zijn . Dat de oecumene mag gaan bloeien onder het zingen van "de steppe...." en "die mij droeg". Wij wensen jullie nog mooie dagen en tot ziens in veldhoven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
